Autor jest zawo­do­wym praw­ni­kiem i ma swo­je zda­nie odno­śnie wykład­ni pra­wa i ich skut­ków. Jest to jed­nak tyl­ko jego pry­wat­ne zda­nie, a nie zda­nie urzę­du któ­re­go jest pia­stu­nem czy też insty­tu­cji w któ­rej peł­ni służ­bę. War­tość mery­to­rycz­ną nale­ży więc oce­niać jako podob­ną do war­to­ści pora­dy praw­nej udzie­lo­nej przez praw­ni­ka przy piwie pod­czas wie­czor­ne­go wyj­ścia – autor się sta­ra pisać zgod­nie ze swo­ją naj­lep­szą wie­dzą, ale nikt roz­sąd­ny nie posłu­cha bez­kry­tycz­nie tego co prze­ka­zał praw­nik przy piwie i fryt­kach.

Oto co napi­sa­łem w poprzed­nim tygo­dniu na swo­im pro­fi­lu w Face­bo­oku.

Wrzu­cę co napi­sa­łem w poprzed­nim tygo­dniu na swo­im pro­fi­lu w Face­bo­oku­Ja­ko przy­pis do toczą­cej się wszę­dzie ostat­nio dys­ku­sji na temat „wtar­gnię­cia pie­szych na jezd­nię” (brd24.pl), war­to wspo­mnieć, że wbrew prze­świad­cze­niu dys­ku­tu­ją­cych wtar­gnię­cie na jezd­nię jest tyl­ko wte­dy, kie­dy pie­szy lite­ral­nie wej­dzie pod nad­jeż­dża­ją­cy pojazd (art. 14 pkt 1 lit. a pord: «Zabra­nia się: wcho­dze­nia na jezd­nię bez­po­śred­nio przed jadą­cy pojazd»).
Bez­po­śred­nio przed jadą­cy pojazd, pod­kre­ślam: bez­po­śred­nio.